EUphoria, 15e verjaardag viering van de uitbreiding van Europa in 2004.

Zojuist zijn we weer terug gekeerd van een zeer geslaagd en memorabel weekend in Hongarije. Bijgaand een korte impressie van Jan Heesemans en ondergetekende.

Onze vlucht bleek geannuleerd, maar na zeer kordaat ingrijpen van onze voorzitter en president van het Charter, Boy Scholtze en zijn penningmeester Lia de Man lukte het alsnog om een vlucht te boeken naar Wenen om daar te worden opgehaald, voor de viering van de uitbreiding van Europa, (en het Charter, waarbinnen Nagycenk de vertegenwoordiging van Hongarije op zich nam) 60 km verder en alweer 15 jaar geleden. Vijftien landen waren aanwezig met elk 2 representanten. Geheel in overeenstemming met het motto “People meet People” waren Jan en ik gelukkig dat we vanuit Esch (Nederland dus) de president van het Charter, Boy Scholtze, mochten vergezellen.

Na een hartverwarmend welkom door de organisatie onderleiding van Zsuzsanna Lukács werden we opgehaald door ons gastgezin dhr en mevr Fekete, daar werden we aardig in de watten gelegd, zo goed zelfs dat we onze lever af en toe moesten sparen. Op de Karaokeavond hebben we maar niet gewacht tot de laatste naar huis ging. Op tijd gingen we elk in een eigen mandje om, zonder hinder te hebben van elkaars mogelijk gesnurk, ons voor te bereiden voor een druk programma de volgende dagen.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Het was even wennen aan het plaatselijk opkikkertje Palinka (50-55 %) tijdens het voortreffelijk ontbijt. Ons Hongaars werd ras beter (dachten wij). Een heuse vlaggenparade maakte deel uit van onze opmars naar het gemeentehuis. De president met de Europeese vlag bijna voorop en wij met onze nationale driekleur als zijn secondanten, indrukwekkend! In de burgemeesterskamer werden we bijgepraat over de gemeente Nagycenk door burgemeester János Csorba en toegesproken door een parlementariër vanuit de Regio, alles goed vertaald door Zsuzsanna. Tijdens de daarop volgende workshop werd, o.l.v. Marco Jovic uit Kroatië en president Boy Scholtze, in 4 groepen uitgebreid ingegaan op de uitdagingen en valkuilen van ons Europa. Ook was er veel aandacht voor wensen en bijbehorende ideeën om meer mensen naar de stembus te krijgen voor de verkiezingen van het Europees parlement in mei as. De middag was ingeruimd voor het maken van een groepsfoto van het paleis waar de wieg van “de Grootste Hongaar“ graaf Istvan Széchenyi zo’n 200 jaar geleden had gestaan. Het kasteel en de bijbehorende tuin met de lindenlaan van ca 3,5 km zijn benoemd als wereld cultureel erfgoed maar wel toe aan een opknapbeurt die gelukkig al in beweging is.

In de middag ging het er sportief aan toe, touwtrekken, puzzelen, een heuse kennis kwis, het volleybaltoernooi met vuilniszakken en bier-ping-pongen daagden ons uit. Tijdens de culinaire avond schonken Jan en ik, in een keurige Nederlandse outfit (dank aan Francien en Willy Vorstenbosch) de Schrobbelèr ruimhartig. De worstenbroodjes en stroopwafeltjes werden zeer gewaardeerd. Het afzakkertje in de Brummer bar maakte de dag compleet.

Zaterdagmorgen stond in het teken van de viering van Europa, door een wandel- en hardloopevenement dat steeds in het eerste volle weekend van mei wordt georganiseerd. Boy had waarschijnlijk bankzaken en Jan en Ik schreven in voor de tocht van 9 km. De lunch genoten we in het park waar ook de start was van de Europe run. Twee grote frituurpannen, bemenst door charmant geklede dames, waren nodig om voor een ieder de Lángos te bakken en dat waren er véél. Knoflooksaus, zure room en daarop geraspte kaas maak dit tot de wereldberoemde Hongaarse delicatesse.

Na het uitbuiken van Fons werden we verwacht in het spoorwegmuseum voor een Nostalgische trein toer. Vele jeugdige vrijwilligers, keurig in een uniform gestoken, waren daar onze begeleiders. Boy was met zijn mensen aan het vergaderen terwijl we weer op pad moesten om met huifkarren, onder escorte van twee ruiters te paard, te worden vervoerd naar het grensgebied waar 30 jaar geleden voor het eerst een gat in het ijzeren gordijn werd gerealiseerd. Hier werd in voormalig niemandsland tussen Hongarije en Oostenrijk uitgebreid stil gestaan bij een stuk geschiedenis waarbij Europa vanaf 1949 tot 1990 in tweeën werd verdeeld en waar de hereniging van Europa, zo’n 15 jaar geleden begon. In de directe omgeving van de in 2004 geplante en goed onderhouden boom werd, onder muzikale omlijsting van jeugdige citerspelers een tweede boom geplant. Natuurlijk gevolgd door (alweer)een palinka. De dag werd afgerond met een cultureel diner in de sporthal. Diverse optredens van o.a. trampoline springers, volksdansers en breakdancers maakte het tot een bijzondere bijeenkomst. Jan en ik (weer strak in het Nederlands pak) vergezelden President Boy naar het podium voor het toespreken van de menigte en het aanbieden van een paar mooie klompen uit ons Liempde.

Zondagmorgen vroeg op voor de heilige mis. Helaas ontbrak de ondertiteling van de preek door meneer pastoor maar was de viering toch goed herkenbaar.  Aansluitend naar het cultuurhuis voor een laatste blik op de foto expositie en een kopje koffie met apfelstrudel, daarna volgde het uitzwaaien en de toertocht terug naar het vliegveld van Wenen.

Samengevat was het weer een fantastische ontmoeting tussen vrienden. Heel veel dank en complimenten voor de organisatie aldaar en de warme ontvangst van de gastfamilies. Het hele team van Friends of Europe Esch, heel veel dank voor de geboden gelegenheid. Het was ons een genoegen!